Sporych rozmiarów pejzaż polskiego malarza Sylweriusza Saskiego. Wykonany techniką farb olejnych na płótnie. Pejzaż  górski wpisany w kompozycję o formie wydłużonego prostokąta.Malowany szybkimi pociągnięciami pędza. Widoczna faktura. Obraz sygnowany w  lewym dolnym rogu.

Dzieło Saskiego ukazuje nam piękno i bezkres górskiej przyrody. W centrum kompozycji miały, drewniany domek z wysokim dachem. Budynek jest z każdej strony otoczony zielenią, po lewej stronie widoczne duże, ciemno zielone iglaki. W tle rozpościera się piękny, górski pejzaż. Dużą część pola obrazowego zajmuje widok zachmurzonego nieba. Kolorystyka obrazu została oparta o różne odcienie zieleni i błękitu.

Obraz oprawiony w złotą, ornamentalną ramę.

Autorem tego dzieła jest znany krakowski artysta, Sylweriusz Saski. Urodził się w 1864 roku w Nottingham jako dziecko emigranta z Polski. Jego ojciec, wkrótce zdecydował się jednak wrócić do ojczyzny, a na miejsce osiedlenia rodzina wybrała Kraków. W ten sposób Saski związał się z Krakowem i całą południową Polską (bardzo często odwiedzał i malował np. Zakopane). Tu też studiował w Szkole Sztuk Pięknych począwszy od roku 1884. W 1888 otrzymał srebrny medal za osiągnięcia w szkole i II nagrodę w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych za rzeźbę. W roku 1890 kontynuował naukę w akademii monachijskiej u Seitza. Po powrocie studiował na Oddziale Kompozycji u Matejki. Studia ukończył ze złotym medalem za obraz "Karciarze wiejscy".

Po początkowych sukcesach w okresie studiów cieszył się nadal dużym wzięciem malując sceny rodzajowe, portrety i sceny religijne. Dużo wystawiał, w krakowskim Towarzystwie Sztuk Pięknych oraz w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. W czasie II wojny światowej zamieszkał na Cyrhli. Zmarł w 1954 roku. Dzisiaj jego dzieła znajdują się między innymi w zbiorach Muzeów Narodowych Krakowa i Warszawy, w Muzeum Historycznym m. Krakowa i w Muzeum Tatrzańskim.